Rondane Kwartet
-vier vleugels
Amstel Quartet
-vier saxofoons
————————————
Simeon Ten Holt – Incantatie IV
Het Rondane Kwartet & Amstel Quartet
‘Tijd wordt ruimte waarin het muzikale object gaat zweven’. Misschien vatte Simeon ten Holt (1923-2012) zelf zijn oeuvre nog wel het beste samen. Er bestaan maar weinig Nederlanders die niet bekend zijn met Ten Holts composities voor vier vleugels, waarvan het minimalistische meesterwerk Canto Ostinato met recht een cultureel fenomeen kan worden genoemd. De ‘open ruimte’ die de componist in de muziek heeft verwerkt, zowel voor de uitvoerders als uitvoeringsmogelijkheden, laten de concerten als ware rituelen aanvoelen.
Het later gecomponeerde Incantatie IV (1987-1990) kan in veel opzichten worden gezien als een verdere uitwerking van Canto. Het werk is eveneens hypnotiserend, maar ook complexer, rustelozer en eigenwijzer dan zijn lyrische oudere broer. Incantatie IV laat bovendien, als enige uit Ten Holts reeks voor vier vleugels, de toevoeging van extra instrumentarium toe. Een bijkomende klankbeleving, die het toch al intrigerende stuk nog een extra dimensie geeft.
Om deze extra dimensie te bereiken, slaan het Amstel Quartet en het (in Ten Holt gespecialiseerde) Rondane Kwartet de handen ineen. De kwartetten kunnen worden beschouwd als elkaars optimale tegenhangers. Niet alleen in speelwijze, maar ook in de manier waarop de klank en lange dynamische lijnen van de saxofoon het ‘toetsenpalet’ van Simeon Ten Holt naadloos aanvullen.